مقایسه میزان اثربخشی 3 داروی Celecoxib، Naproxen و Ibuprofen در کنترل درد پس از جراحی‏های پریودنتال

مقدمه:کنترل موثر درد بعد از جراحی‏های دهانی یکی از بزرگترین مشکلات در دندان پزشکی محسوب می‏شود.  Ibuprofenامروزه معروف‏ترین داروی غیرانتخابی ضدالتهابی غیراستروئیدی(NSAID) می‏باشد که هر دو آنزیم COX-1 و COX-2 را مهار می‏کند. Celecoxib تنها مهارکننده اختصاصی COX-2 در ایران است و ناپروکسن هم جزء NSAID‏های غیرانتخابی است که در ایران معمولاً به عنوان انتخاب اول درمان ضددردی نمی‏باشد. هدف از این مطالعه مقایسه میزان اثربخشی 3 داروی Celecoxib، Naproxen و Ibuprofen در کنترل درد پس از جراحی‏های پریودنتال بود. مواد و روش‏ها:در این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور 30 بیمار که دارای پریودنتیت مزمن بودند تحت عمل جراحی لثه در قسمت قدام مندیبل قرار گرفتند. بیماران به سه گروه تقسیم گردیدند و تحت دارودرمانی زیر قرار گرفتند: گروه A: 400 میلی گرم ایبوپروفن، گروه B: 200 میلی گرم سلکوکسیب ، گروه C: 250 میلی‏گرم ناپروکسن. بیماران 1، 3، 6، 12، 24 و 48 ساعت بعد از جراحی، میزان درد خود را روی نمودار VAS علامت زدند. به علت غیرنرمال شدن داده‏ها ازآزمون ناپارامتری استفاده شد.در مقایسه داروها در گروه‏های 3 تایی از آزمون Kruskal-Wallis و در مقایسه داروها به صورت دو به دو از آزمون  Mann-Whitneyاستفاده شد. یافته‏ها:1، 6، 12، 24، و 48 ساعت پس از جراحی، هیچ تفاوت معنی‏داری بین 3 گروه مشاهده نشد. هرچند اثرات ضددردی ایبوپروفن و سلکوکسیب در تمامی ساعات بیشتر از ناپروکسن بود. تنها در ساعت سوم بعد از جراحی تفاوت معنی‏دار بین گروه‏های سلکوکسیب، ناپروکسن و ایبوپروفن، ناپروکسن مشاهده شد. نتیجه‏گیری:به دلیل عوارض کمتر سلکوکسیب نسبت به مهارکننده‏های غیرانتخابی COX-1 و COX-2 و همچنین اثرات ضددردی مشابه با ایبوپروفن و اثرات ضددردی بالاتر نسبت به ناپروکسن، توصیه می‏شود این دارو به عنوان ضددرد بعد از جراحی‏های پریودنتال مورد استفاده قرار گیرد.